به گزارش قدس‌آنلاین به نقل از ایرنا، مراسم ترحیم اکرم امینی مترجم و روزنامه‌نگار امروز دوشنبه -۳ مهرماه- با حضور علی رمضانی مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران، اسماعیل امینی شاعر، مهدی یزدانی‌خرم نویسنده، هادی کاشفی خوانساری نویسنده کودک و نوجوان و اصحاب فرهنگ و رسانه و خبرنگارهای حوزه کتاب در مسجد امام صادق(ع) برگزار شد.

فقر گفت‌وگو مانع درمان بیماران سرطانی است

هادی خانیکی استاد علوم ارتباطات و رسانه در این مراسم با بیان اینکه معمول نیست که معلم در مراسم شاگردش صحبت کند، اظهارداشت: معمولا دانشجویان جوان در سوگ استاد خود صحبت می‌کنند. به یاد دارم اکرم امینی در سوگ کاظم معتمدنژاد پیشکسوت رسانه و علوم ارتباطات گزارش تهیه می‌کرد، بعدها از من خواستند به یاد معتمدنژاد جایزه‌ای ثبت شود اما نتوانستم اقدامی کنم.

وی با اشاره به اینکه هر دو بیمار شدند، افزود: هر دو سرطان گرفتیم اما او رفت، وقتی که خاطراتم را مرور می‌کردم دیدم چه دنیای مشترکی در دنیای سرطان داشتیم، وقتی متوجه شدم به بیماری پانکراس مبتلا شدم، تصمیم گرفتم که صحبت کنم. بعد از اینکه پزشک به من خبر بیماری را داد، در شب ماه رمضان ۱۴۰۱ در یک نشست شرکت کردم و گفتم مهمان ناخوانده‌ای دارم. بعد از آن در روزنامه ایام، هر هفته درباره بیماری و گفت‌وگو با پزشکان نوشتم.

خانیکی بیان کرد: آنچه که در تجربه این بیماری به دست آوردم، این بود که مانع جدی و عملی و شاید یکی از علت‌های اصلی در حوزه فرهنگ و اجتماع اثر می‌کند، ضعف، فقر و نداشتن مهارت‌های گفت‌وگو است.

این استاد علوم ارتباطات و رسانه اظهارداشت: سه پزشک من هر سه دوستان هم بودند اما به واسطه من با هم حرف می‌زدند، یک بار به پزشک گفتم که چرا شما با هم حرف نمی‌زنید و از من که متخصص نیستم می‌خواهید با شما حرف بزنم.

امینی شجاعانه در برابر بیماری ایستاد

خانیکی با اشاره به نوشته‌های اکرم امینی در اینستاگرام توضیح داد: این نوشته‌ها نشان می‌داد که شجاعانه دربرابر بیماری ایستاده بود. اکرم امینی حتی با رفتن خود روایتی ماندگار داشت که از حرفه و توانایی‌های حرفه خود می‌تواند استفاده کند.

وی با اشاره به مظلومیت خبرنگار افزود: بهاالدین خرمشاهی می‌گفت که مسافرکش علمی است. وقتی که خبرنگار مسافرکش حرفه‌اش می‌شود و وفادار به حرفه می‌شود، باید قدر او را دانست. از دوستان اکرم امینی شنیدم تا آخرین روزهایی که می‌توانست، کار خبر را رها نکرد، مسافر خبر بود و باید دید که چه جوهره‌ای داشت. می‌توان گفت داشته‌های امینی سرمایه روزنامه‌نگاری اکرم را به سرمایه روزنامه‌نگاری بحران افزود.

این استاد علوم ارتباطات و رسانه با ارائه مثال‌هایی از جهان رسانه بیان کرد: در جهان آثار سوزان سانتاک به عنوان فعال مدنی که دوبار به سرطان مبتلا شد، نمونه مناسبی است. اسنایدر از نسبت بین بیمار و از دست رفتن آزادی‌ و سلامتی و آزادی به زیبایی یاد می‌کند.

وی در توصیه به همکاران اکرم امینی گفت: تجربه‌ها و نوشته‌های اینستاگرامی خانم امینی را جمع کنید. او قهرمانانه زیست، البته دوست داشت که دخترش قهرمان باشد، اما من می‌گویم قهرمان یک مجموعه است، خانم امینی، همسر و دختر او قهرمان است.

خانیکی اظهارداشت: در این حوزه اگر بخواهیم کار ارتباطی انجام دهیم این است که کاری کنیم تا درد بیمار فهمیده شود. به پزشک خود می‌گفتم تفاوت ما این است که من می‌خواهم زندگی کنم و تو می‌خواهی درمان کنی! بیمار می‌خواهد زندگی کند و شاید برایش مشکل باشد به دلیل شیمی درمانی از زندگی جدا شود.

اکرم امینی خبرنگار کتاب پس از دو سال مبارزه با بیماری سرطان و تحمل یک دوره سخت بیماری ‌روند درمان و انجام پیوند مغز استخوان ۲۷ شهریور در بیمارستانی در تهران درگذشت.

وی متولد سال ۱۳۶۱ در اصفهان و همسر محمد آسیابانی (خبرنگار)، خبرنگار کتاب و ادبیات بود و مدتی در خبرگزاری‌های ایبنا و ایکنا فعالیت می‌کرد و با روزنامه‌های تعادل و آرمان ملی هم همکاری داشته است.